سعادتی، عضو کارگروه راهبری پروژه های نهضت ملی انجمن انبوه سازان استان تهران، با انتقاد از عملکرد شبکه بانکی و تامین اجتماعی در اجرای نهضت ملی مسکن گفت: این دو نهاد در سایه سکوت راه و شهرسازی استان تهران، از اجرای قانونی که قرار است به خانه دار کردن دهک های پایین جامعه کمک کند، سرپیچی کرده و پیمانکاران را با مشکل روبه رو کرده اند.
به گزارش روابط عمومی انجمن انبوهسازان استان تهران، شایان سعادتی، با
انتقاد از عملکرد ضعیف بانکها و سازمان تأمین اجتماعی در حمایت از پروژههای نهضت
ملی مسکن، اظهار کرد: شعار خانهدار کردن دهکهای پایین جامعه با مشکلات فعلی بهطور
کامل از مسیر خود منحرف شده است و تنها در حد حرف باقی مانده است.
عضو کارگروه راهبری پروژه های نهضت ملی انجمن انبوه سازان استان تهران،
با اشاره به اینکه روند اجرای پروژهها تقریباً متوقف شده است، افزود: عدم پرداخت
به موقع تسهیلات بانکی و دریافت مبالغ سنگین از سوی تأمین اجتماعی برای صدور
مفاصاحساب بیمه، دو مانع بزرگ بر سر راه اجرای پروژههای نهضت ملی مسکن هستند.
سعادتی خاطرنشان کرد: بانکها بهرغم تعهداتی که برای تأمین مالی پروژهها
داشتند، از عمل به وعدههای خود سر باز زدهاند و این مساله به توقف و کاهش پیشرفت
پروژهها انجامیده است.
مدیرعامل شرکت تراز ایستا مهر با انتقاد از رویکرد تأمین اجتماعی، تصریح
کرد: سازمان تأمین اجتماعی نه تنها هزینههای به اجرای قانون برنامه هفتم توسعه پایبند
نیست، بلکه همچنان به دریافت مبالغ سنگین از سازندگان ادامه میدهد و هیچ اقدامی
در جهت کاهش فشار مالی بر این پروژهها انجام نداده است. این در حالی است که طبق
قانون برنامه پنجساله هفتم، تنها ۱۵
درصد از عوارض ساختمانی شهرداریها باید به عنوان حق بیمه کارگران ساختمانی دریافت
شود.
عضو انجمن انبوه سازان استان تهران همچنین بیان کرد: با وجود تصویب
قوانین حمایتی همچون قانون جهش تولید مسکن و معافیت برخی از مالیاتها، تأمین مالی
این پروژهها توسط بانک ها به درستی انجام نمی شود و شبکه بانکی نیز به اجرای این
قانون تن نمی دهد.
سعادتی با گلایه از این که تامین اجتماعی و بانک ها همراه نهضت ملی
مسکن نیستند، تاکید کرد: خانهدار کردن اقشار کمدرآمد بدون حمایت واقعی از پروژههای
نهضت ملی مسکن و رفع موانع موجود، تنها در حد یک شعار باقی مانده است. برای تحقق این
اهداف، دولت و دستگاههای ذیربط باید بهطور جدی در راستای حل مشکلات مالی و اجرایی
اقدام کنند و از شعاردادن فراتر بروند تا دهکهای پایین جامعه بتوانند به خانهدار
شدن امیدوار باشند.